IKONOSTAS
Sylwester Stabryła
21.01-13.02.2022
wernisaż 21.01.2022 godz. 18:00
kuratorka: Martyna Karpowicz
Wystawa Ikonostas Sylwestra Stabryły stanowi prezentację efektów rocznego projektu, w ramach którego artysta, nawiązując do tradycyjnego malarstwa ikonowego i sposobu prezentowania ich w ikonostasie, stworzył ponad 20 prac malarskich. Większość z nich to portrety, przedstawiające wizerunki bliskich i znajomych artysty, oraz autoportrety.
Chociaż inspiracje ikoną częściej polegają na przejęciu charakterystycznych środków formalnych, czy skomplikowanej symboliki, w projekcie Stabryły istotniejsze jest znaczenie i funkcja ikony w codziennym, prywatnym życiu, polegająca na “ćwiczeniu pamięci” o osobach, których wizerunek przedstawiają.
Ikonostas to przegroda oddzielająca cerkiewny ołtarz od reszty świątyni, pokryta rzędami ikon ułożonych według określonych zasad. Ten charakterystyczny układ oraz atrybuty świętych stały się dla artysty ramą, w którą wpisał swój intymny świat relacji z ludźmi, oraz proste przesłanie: prywatnymi świętymi, których należy otaczać czcią i szacunkiem mogą stać się osoby z najbliższego otoczenia. Portret przyjmując funkcję ikony uobecnia przedstawioną na nim osobę i pozwala na refleksję.
Perspektywę tę podkreśla prezentacja portretów składających się na ikonostas w formie instalacji i umieszczenie obrazów w przestrzeni, w rozproszeniu, w taki sposób, by otaczały osoby oglądające wystawę. Zabieg ten polega również na celowym zaburzeniu funkcji ikonostasu, czyli oddzielenia sfery sacrum od życia codziennego.
Sylwester Stabryła – absolwent Katedry Sztuki Politechniki Radomskiej w 2002 r. Dyplom z malarstwa obronił u prof. Andrzeja Gieragi, a aneks z grafiki u prof. Krzysztofa Wyznera. Zajmuje się malarstwem, grafiką i rysunkiem. Autor cykli malarskich takich jak: Duzi Chłopcy, Historie Kuchenne, Stopklatki. Posługując się realistycznym językiem wypowiedzi, tworzy malarstwo na wskroś osobiste i intymne, korzystające z ikonografii i motywów wykształconych we wcześniejszych okresach sztuki. Bohaterem jego obrazów jest przede wszystkim człowiek – jego psychologia, zachowania, trapiące emocje. W aspekcie portretu psychologicznego w jego malarstwie wielkie tematy kryją się w prostych motywach zaczerpniętych z codziennego życia.