Termin wystawy: 21 października - 10 listopada 2016 r.
Wernisaż: 21 października 2016 r. godz. 17.00
Marian Konieczny urodził się 13.01.1930 r. w Jasionowie koło Brzozowa. Rysował od wczesnych lat, były to głównie sytuacje bliskie lub charakterystyczne np. swój dom, ludzi żyjących w sąsiedztwie. Miał 9 lat gdy w jego życie wtargnęła wojna, która wywarła silny wpływ na jego twórczość. Pod koniec 1945 r. ulepił z gliny, po raz pierwszy w swoim życiu, kilka ludzkich postaci. Jesienią 1946 r. rozpoczął naukę w krakowskim Liceum Sztuk Pięknych. W latach 1948-1954 studiował u Xawerego Dunikowskiego w ASP w Krakowie, a w latach 1954-1958 w Instytucie im. I. Repina w Leningradzie. Marian Konieczny wiele zawdzięcza X. Dunikowskiemu .Przejął jego zasadę, że tylko „rzeźba zrobiona na rozum - trwa. Oparta o uczucia- może tylko olśnić”. Od 1958 r. był pracownikiem dydaktyczno - pedagogicznym Wydziału Rzeźby Krakowskiej ASP. W latach 1972-1981 był rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Brał udział w licznych konkursach na projekty pomników, za które zdobywał nagrody i wyróżnienia (m. in. I nagroda w konkursie na projekt pomnika Bohaterom Warszawy- "Nike Warszawska" 1959 r.).
Rzeźby pomnikowe realizował przede wszystkim na zlecenia społeczne i to im poświęcił do tej pory najwięcej czasu. Rzeźby wykonywał także na własne wewnętrzne zapotrzebowanie. Są to przede wszystkim cykle rzeźb pt.: Dedal i Ikar, Macierzyństwo i Taniec Życia. Tworzą one drugi nurt jego twórczości rzeźbiarskiej, który nadal mu towarzyszy: „Ciągle żyją we mnie te tematy- idee, w dalszym ciągu budzą we mnie niepokój, i wydaje się, że niewiele jeszcze wypowiedziałem”. Trzecim nurtem są rzeźby portretowe. Są to nie tylko popiersia, ale także całe postacie. Rzeźbami portretowymi są także akty, którym nadał tytuły konkretnej treści, jak np. "Stary Atleta", czy "Venus 1". Rysunki są uzupełnieniem twórczości rzeźbiarskiej M. Koniecznego. Są to przeważnie rysunki robocze powstające przy pracy nad rzeźbą. Czasami stają się one pracami autonomicznymi.
