Termin wystawy: 12 maja - 2 czerwca 2017 r.
Wernisaż: 19 kwietnia 2017 r.
Leszek W. Niewiadomski urodził się 1953 roku w Lublinie. Absolwent Instytutu Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni malarstwa prof. Ryszarda Lisa - 1985 r. Studia podyplomowe w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w pracowni grafiki prof. Danuty Kołwzan-Nowickiej - 1989 r. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Pastelistów Polskich, Kazimierskiej Konfraterni Sztuki w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Współzałożyciel Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków z siedzibą w Lublinie – wiceprezes (druga kadencja), oraz grupy art. „Kontrast”. Uczestnik 48 wystaw autorskich i ponad 100 zbiorowych w Polsce i zagranicą: Dania, Francja, Holandia, Kanada, Rumunia, Słowacja, Ukraina, Włochy. Obecnie mieszka i tworzy w Lublinie. Zajmuje się malarstwem olejnym, akwarelą oraz pastelem olejnym. Jego prace malarskie znajdują się w zbiorach muzealnych, placówek dyplomatycznych, galerii oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i zagranicą: Belgia, Francja, Hiszpania, Kanada, Niemcy, Rosja, Słowacja, Stany Zjednoczone, Ukraina, Wielka Brytania, Włochy. Laureat wielu nagród i wyróżnień w konkursach międzynarodowych i ogólnopolskich. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Pamiątkowym Województwa Lubelskiego, Medalem „Dantibus Spem”, uhonorowany Nagrodami Kulturalnymi Województwa Lubelskiego, Nagrodami, Medalem oraz Pucharem Prezydenta m. Lublin. Twórca ilustracji dla wydawnictw literackich i naukowych. Komisarz Międzynarodowego Konkursu Plastycznego: "PEJZAŻE MISTYCZNE - architektura Lublina i okolic". Komisarz wystaw artystów polskich i zagranicznych w Polsce i poza jej granicami.
W wyobrażeniach Leszka Niewiadomskiego dostrzegana rzeczywistość jest skłębiona wielością szczególnego rodzaju dendrytów (np. Białowieża II), wzajemnym splataniem włókien, osobliwa interferencja strumieni światła osiadłego na chropowatej warstwie każdego przedmiotu, co wyzwala również Zawrotną możliwość interpretacji każdego optycznego zjawiska. Jego twórczy umysł nie ustaje w wizjach plastycznych i nie boi się on ani ukazywanej formy, ani tym bardziej stonowanego szarością koloru, by już nic nie wspominać o każdej kategorii środków wyrazu czerpanych z siedmiu (F,sic). Niekiedy brawura, spontaniczność, oszałamiający pomysł poszukują natychmiastowego swojego miejsca w obrazie, stąd na pewno olejny pastel łatwiej czyni zadość potrzebie chwili. Autor narzuca wszystkim obiektom niecodzienny klimat. Rewelacyjna forma, dostrzegane w przeciekach światło, wzajemnie sprzeczne - kontrastujące zestawienia strukturalne przedmiotów i barw, wpływają nie tylko na ekspresję widoków, ale także wzbudzają dodatkowo wszelakiego rodzaju emocje w umyśle adherenta sztuki. Ewenementem w jego malarstwie pozostaje jakby drapowanie przestrzeni malarskiej. Dobrze widać ten zabieg na ścianach kazimierskich kamieniczek i namalowanym niebie. Tym to sposobem sięga do całkiem oryginalnego pomysłu. Światło obrazu wypełnia finezyjną strukturą pstrokatych drobnostek, co nie jest obojętne dla syntetycznego objawienia wymownej siły wyrazu, zwłaszcza wtedy, kiedy te swoiste kleksy stanowią kolorystyczne dopełnienie całości.
Kazimierz Kotliński – pedagog, malarz, pisarz, zasłużony dla kultury polskiej.
