Zapraszamy na opowieść, bajkę-niebajkę, historię, za pomocą której budujemy małe, wędrujące muzeum, w którym chcemy zgromadzić opowieści o dzieciach na granicy i w drodze. Zależy nam na tym, żeby upamiętnić je, ich obecność w tak dziwnych miejscach jak Puszcza Białowieska, mały ponton pośród ogromnego morza, czy rwący nurt rzeki. Dedykujemy ją małej Maryam - dziewczynce w drodze.
Ta historia toczy się teraz. Kiedy to czytacie jakieś dzieci ruszają w drogę, inne zatrzymują się zmęczone, jeszcze inne właśnie konfrontują się ze strażnikami w mundurach. To nie jest świat jaki chcielibyśmy zapewnić naszym dzieciom. Podobnie jak rodzice tamtych dzieci martwią się, że jest jak jest. Ale ich dom spłonął, nie ma już dla nich miejsca i życia w dawnym świecie. Droga równa się nadzieja. Dzieci w drodze, jak Odyseusz, nie mają wpływu na wiele rzeczy. Są drobne, kruche i bezbronne w rękach bogów decydujących o ich losie, czasem o życiu. Za to my mamy jakiś wpływ. Bądźmy z nimi, otwórzmy nasze domy, domagajmy się miejsca dla ludzi, którzy po prostu tak jak my chcą żyć, mieć co jeść, uczyć się, cieszyć i kochać. Żaden mur nie może być odpowiedzią na te pragnienia. Świat wokół małej bezbronnej Nabu nie jest jednak taki zły. Piękna przyroda, inni niż ludzcy świadkowie i leśni pomocnicy towarzyszą dziewczynce w drodze. Oni także opowiedzieli nam tę historię. A czy Nabu się uda? Tego nigdy nie wiemy.
Nasza opowieść nie jest więc bajką, jest rzeczywistością wielu dzieci, o której chcemy mówić, przypominać, którą chcemy upamiętnić.
Spektakl trwa około godziny. Do słów dodajemy jak zawsze muzykę, a także odrobinę teatru, żeby poruszał naszą wyobraźnię i jeszcze bardziej angażował w tę historię. Z przyjemnością zatrzymamy się potem, by porozmawiać, albo poprowadzić warsztat związany z tematem opowieści.
Opowiadają: Anna Woźniak i Joanna Sarnecka,
muzyka: Paweł Sulik.
Konsultacje psychologiczne: Natalia Gutowska, Kamila Poznańska
